De vrijmetselarij is een inwijdingsgenootschap, dat gebruikt maakt van oude, beproefde rituelen. In de loges wordt gewerkt in een stelsel van drie graden: leerling, gezel en meester.

Elk nieuw lid beleeft zijn plechtige toetreding op eigen wijze, afhankelijk van persoonlijke instelling, achtergrond en opvattingen over grote levensvragen. Het lijkt allemaal spel en dat is het in zekere zin ook. Maar dan wel een verheven rollenspel met diepe waarden en betekenissen, die de deelnemer zelf moet ontdekken.

Het kan hem helpen zichzelf beter te leren kennen en zijn antwoord te vinden op vragen naar het Waarom en Waartoe van zijn bestaan. In het algemeen, bij voldoende ijver, wordt de leerling na een jaar bevorderd tot gezel. Dan staan zelfontplooiing en dienen van de medemens centraal in het ritueel.

Na wederom een jaar kan de verheffing tot meester plaatsvinden. De meestergraad verwijst naar offerbereidheid uit liefde tot de medemens en leert de vrijmetselaar zich te plaatsen in de juiste verhouding.

Samen beelden de drie rituelen de levensgang van de mens uit, de reis van Duisternis naar het Licht.

1.    In de Orde wordt de vrijmetselarij beoefend in de graden                    van leerling-, gezel  en meester-vrijmetselaar.

2.    Tot de beoefening van de vrijmetselarij binnen de                                Orde worden uitsluitend toegelaten zij, die lid zijn van een                  regelmatige loge.

3.    Als regelmatig worden beschouwd:

       a. De Verenigde Grootloge van Engeland, de                                          Grootloge van Schotland en de Grootloge van Ierland en alle              loges en grootloges, welke afstammen van de in 1717                        opgerichte Grote Loge van Londen, de in 1751te Londen                    opgerichte Grootloge van Engeland, de Grootloge van                          Schotland en de Grootloge van Ierland, tenzij het tegendeel                door het Grootoosten uitdrukkelijk is uitgesproken;

b.    De Grootloges en loges die op de dag van de  vaststelling van            dit artikel door het Grootoosten als regelmatig werden                       aangemerkt, tenzij het tegendeel door het Grootoosten                       uitdrukkelijk wordt uitgesproken;

c.    Grootloges en loges die in de toekomst door het                                  Grootoosten zullen worden erkend.

4.    Erkenning, alsook opschorting en intrekking daarvan,                          geschiedt door een desbetreffend besluit van het                                Grootoosten, dat de motieven behelst waarop de erkenning,              de opschorting of de intrekking is gegrond en dat slechts kan            worden genomen op een gemotiveerd voorstel van het                        Hoofdbestuur.

5.    Erkenning kan te allen tijde worden ingetrokken op de grond,            dat onder verantwoordelijkheid van de tot dusver erkende                  Grootloge of loge de vrijmetselarij beoefend wordt op een                  wijze die niet in overeenstemming is met de door de traditie              gegeven werkwijze van de vrijmetselarij, of waardoor schade            wordt toegebracht aan het aanzien van de Orde.

6.    Erkenning van een Grootloge alsmede opschorting en                        intrekking daarvan omvat tevens de tot haar behorende                      loges.

7.    Als regelmatig kunnen niet worden beschouwd Grootloges of            loges, welke zonder toestemming van het Grootoosten binnen          het Koninkrijk der Nederlanden de vrijmetselarij beoefenen.

8.    Het Hoofdbestuur kan besluiten om met regelmatige                          Grootloges vertegenwoordigers uit te wisselen. Het                            Hoofdbestuur benoemt deze vertegenwoordigers van de Orde          en regelt hun werkzaamheden.

9.    Orden van vrijmetselaren die arbeid verrichten in andere                    graden dan die van leerling, gezel en meester, kunnen slechts          worden toegelaten in het Koninkrijk der Nederlanden te                      arbeiden krachtens besluit van het Grootoosten, bij gebreke              waarvan hun arbeid niet als regelmatig wordt beschouwd.